Ken je die mop van die twee die naar Parijs gingen?

“Ken je die mop van die twee die naar Parijs gingen?” Na drie weken werkzaamheden aan het spoor en een spoorwegstaking in Nederland heb ik wel een beetje genoeg van niet-, minder en anders rijdende treinen. Gaat de trein? Is er vervangend busvervoer? Kom ik op tijd? Hoe laat ben ik weer thuis? Kan ik ergens blijven slapen? Ik word er heel onrustig van. Eindelijk is het vakantie. Dit keer ga ik niet met het vliegtuig naar Italië, maar met de trein. En je raadt het al.

Ik ben uitgenodigd voor een feestje dat het hele weekend duurt. Jippie, ik heb er zin in.

Na een paar dagen gewandeld te hebben, loop ik richting het station. Hè, wat? ‘Cancellazioni’? Is de trein geannuleerd? ‘Sciopero’? Dat betekent toch staking? Voor de zekerheid kijk ik het nog even na. Ja, inderdaad, er wordt gestaakt. Nou, lekker dan. En nu? Ik sta op een onbemensd station en de paar passagiers die er zijn, kijken elkaar afwisselend vragend, geïrriteerd en paniekerig aan. Ik check de app van de Italiaanse spoorwegen en daar staat alleen maar dat er ‘hier en daar’, ‘af en toe’ gestaakt wordt. Daar heb ik veel aan. Dan verschijnt er op het informatiebord dat er over een uur wel een trein gaat. Da’s mooi. Eerst maar even bij het stationscafé koffie halen en over een uur terugkomen. Zo gezegd, zo gedaan. En als ik na drie kwartier terugkom, staat mijn trein nog steeds op het bord. Ik heb goede hoop. Maar. Tien minuten voor vertrek, verdwijnt de trein. Wat betekent dat? Voor de zekerheid wacht ik tot de officiële vertrektijd. Nee hoor, er verschijnt niets: geen trein, geen info. Maar na een kwartier komt er weer een mededeling. De volgende trein komt wel. Ik heb nog geluk dat ik een trein heb die elk uur gaat; dat is in Italië op rustige trajecten niet heel gewoon. En dus wacht ik weer een uur. Hetzelfde ritueel herhaalt zich. Een kwartier voor vertrek verdwijnt de trein van het scherm, er komt geen trein en na een kwartier staat er informatie dat de volgende trein wel komt. Tsja, hoe vaak kun je dit herhalen? Wat zal ik doen? Ik begrijp inmiddels hoe het werkt. Het zou kunnen dat de trein komt, maar het zou ook kunnen dat hij niet komt. Ik ga er maar eens bij zitten. Inmiddels is de wanhoop, onzekerheid, frustratie en teleurstelling voorbij en geef ik me volledig over aan iets waar ik geen enkele invloed op heb en zie ik het wel. Gewoon in mijn boek lezen, wachten, af en toe een koffie halen, wachten, eens naar de wc gaan, wachten, rondje lopen om de benen te strekken en wachten.

Dan komt er informatie dat de staking na 18.00 uur is afgelopen en dat de treinen weer gaan rijden. Hoera: ik vertrek toch nog. Jammer: ik haal mijn eindbestemming niet meer en ik mis de eerste feestdag. Ik stuur een appje naar de organisator dat ik niet vandaag kom, maar dat ik denk/hoop/verwacht er morgen wel te zijn. Ik besluit wel alvast een stukje in de goede richting te reizen en halverwege het traject een slaapplaats te reserveren. En ik wacht weer. Ja hoor, na een dikke vijf uur op het station doorgebracht te hebben, komt de trein. Ach, je wordt er heel zen van. Dus, ken je die mop van die twee die naar Parijs gingen? Die gingen wel, maar een beetje korter.

Vorige
Vorige

Wat kunnen politici leren van een eeuwenoude kloosterwijsheid?

Volgende
Volgende

Te laat